-۳-۲نظارت بر حرفه حسابرسی

در عصر حاضر هیچ نهادی نمی‌تواند بدون وجود یک نظام کارامد نظارتی در تحقق هدفها و مأموریت‌ ‌های خود موفق باشد. حرفه‌ حسابرسی با توجه ‌به این که با منافع عمومی سروکار دارد، در این زمینه پیشرو و از معدود حرفه هایی است که برای نظارت بر ارائه خدمات خود، الزامات و استانداردهای لازم را تدوین ‌کرده‌است. استاندارد کنترل کیفیت در مؤسسه‌‌های حسابرسی ‌ارائه کننده خدمات حسابرسی، سایر خدمات اطمینان‌بخشی و خدمات مرتبط، ناظر بر مسئولیت‌های مؤسسه‌‌ حسابرسی و حسابرسان و ناظر بر ارائه خدمات حسابرسی است. طبق اساسنامه جامعه و آیین‌نامه‌های مربوط، انجام کنترل وضعیت مؤسسه‌‌های حسابرسی و حسابداران رسمی شاغل انفرادی به طور سالانه الزامی است. کنترل وضعیت در واقع کنترل کیفیت در سطح مؤسسه‌‌ حسابرسی ‌بر اساس استانداردهای حسابرسی وقت بوده است. کنترل وضعیت، توسط دو نفر از حسابداران رسمی شاغل در سطح مدیر حسابرسی به انتخاب کار گروه کنترل کیفیت با مراجعه به دفترهای مؤسسه‌‌های حسابرسی انجام می‌گیرد و پرسشنامه کنترل وضعیت تکمیل‌شده تحویل جامعه می‌گردد. امتیازبندی در این کنترل وضعیت در ۴ گروه الف (۸۰۱ تا ۱۰۰۰)، گروه ب (۶۵۱ تا ۸۰۰)، گروه ج (۵۰۱ تا ۶۵۰) و گروه د (۰ تا ۵۰۰) تقسیم‌بندی می‌شود^[۱۶]. در جامعه حرفه حسابرسی به عنوان مؤسسه‌‌های خودکنترلی، نیازی به کنترل خارجی احساس ‌نشده تا اینکه ورشکستگی شرکتهایی همچون انرون و ورلدکام و وقوع تقلبهای مالی به‌ویژه در بازار ایالات‌متحد امریکا، مطرح شد. پیامد این اتفاقها، کنترل بر حرفه حسابرسی را به میان آورد که منجر به انتخاب معیارهایی راجع به کنترل برای مؤسسه‌‌های حسابرسی شد. در کشورهای مختلف این امر توسط سازمان‌هایی همچون هیئت نظارت بر حسابداری شرکت‌های سهامی عام در ایالات‌متحد امریکا، هیئت نظارت و بازرسی حسابداری در بریتانیا، هیئت حسابداری بخش عمومی کانادا در کانادا، سازمان نظارت حسابداری استرالیا در استرالیا و کمیسیون بورس اوراق بهادار و جامعه حسابداران رسمی ایران در کشور ایران به انجام می‌رسد.^[۱۷].

-۴-۲تعریف کیفیت حسابرسی

یکی از متداول‌ترین تعریف‌ها درباره حسابرسی، تعریفی است که توسط دی آنجلو^[۱۸] ارائه شده است. او کیفیت حسابرسی را این گونه تعریف ‌کرده‌است: «ارزیابی (استنباط) بازار» از احتمال این که حسابرس، نخست موارد تحریفات با اهمیت در صورت‌های مالی یا سیستم حسابداری صاحب کار را کشف کند و دیگر اینکه تحریف با اهمیت کشف شده را گزارش دهد..احتمال اینکه حسابرس موارد تحریفات با اهمیت کشف کند به شایستگی حسابرس و احتمال اینکه حسابرس موارد تحریفات با اهمیت کشف شده را گزارش کند، به استقلال حسابرس بستگی دارد. در تعریفی دیگر از این مفهوم دی آنجلو کیفیت واقعی حسابرسی مبتنی بر برداشت استفاده‌ کنندگان یا به اصطلاح استنباط بازار از کیفیت حسابرسی را عنوان می‌دارد. استفاده از این تعریف در بیان کیفیت واقعی حسابرسی با این فرض اساسی صورت می‌گیرد که برداشت از کیفیت حسابرسی، ‌منعکس کننده کیفیت واقعی حسابرسی است.^[۱۹]

.پالمروس^[۲۰] کیفیت حسابرسی را بر حسب میزان اعتباردهی حسابرس تعریف می‌کند از آنجا که هدف حسابرس، ایجاد اطمینان نسبت به صورت‌های مالی است، ‌بنابرین‏، کیفیت حسابرسی به معنی عاری بودن صورت‌های مالی حسابرسی شده از تحریفات با اهمیت است. در واقع این تعریف، بر نتایج حسابرسی تأکید می‌ورزد، یعنی قابل اعتماد بودن صورت‌های مالی حسابرسی شده، کیفیت بالای حسابرسی را منعکس می‌کند. این تعریف به طرح پرسش زیر منتهی می‌شود: «چگونه استفاده‌ کنندگان میزان قابل اعتماد بودن صورت‌های مالی حسابرسی شده را ارزیابی می‌کنند؟» این تعریف از کیفیت حسابرسی مبتنی بر حسابرسی‌های انجام شده است؛ زیرا سطح اطمینان صورت‌های مالی حسابرسی شده را نمی‌توان قبل از انجام حسابرسی تعیین کرد. در نتیجه، تعریف پالمروس بر کیفیت واقعی حسابرسی تأکید دارد.

-۵-۲.برداشت از کیفیت حسابرسی