اولیاء و همکاران (۱۳۸۵) در پژوهش با عنوان تاثیر آموزش غنی سازی زندگی زناشویی بر افزایش صمیمیت زوجین ، ‌به این نتیجه رسیده اند که آموزش غنی سازی زندگی زناشویی ، صمیمیت زناشویی زوجین را در پس آزمون گروه آزمایش افزایش داد. نتایج نشان داد که تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل در صمیمیت کلی در سطح (۰۱/۰ >p)معنادار و در سایر و در سایر خرده مقیاس ها در سطح (۰۵/۰ >p) معنادار بوده است.

حفاظتی و همکاران (۱۳۸۵) در پژوهشی با عنوان بررسی ارتباط بین اجزاء عشق و رضایتمندی زوجی ، ‌به این نتیجه رسیدند که مقیاس عشق استرنبرگ برای عشق و ترجمه فارسی آن از روایی و پایایی مطلوب برخوردار است و سه جزء صمیمیت ، شور و اشتیاق و تعهد با رضایتمندی زوجی همبستگی دارند. جزء صمیمیت هم در زنان و هم در مردان بالاترین همبستگی را نشان می‌دهد ولی میانگین نمرات این اجزاء در رضایتمندی و شاخص های انریچ در گروه زنان با مردان تفاوت معناداری ندارد. نهایتاً سه جزء مقیاس استرنبرگ همراه با برخی متغیر های جمعیت شناختی قادر به پیش‌بینی رضایتمندی زوجی می‌باشد.

فرح بخش و همکاران (۱۳۸۵) در پژوهشی با عنوان بررسی میزان اثر بخشی زوج درمانی گلاسر بر کاهش استرس و افزایش رابطه صمیمانه پس از ضربه ناشی از ادراک خیانت به همسر ، ‌به این نتیجه رسیدند که استفاده از برقراری ارتباط عاطفی ، تشویق زوجین به قضاوت و ارزیابی رفتار خود در تعامل به همسر با بهره گرفتن از پنج سوال اساسی و دایره مشکل گشا می‌تواند مشکلات روان شناختی ناشی از ضربه خیانت همسر را کاهش داده و موجب افزایش روابط محبت آمیز و صمیمانه زوج ها با یکدیگر گردد.

فرح بخش و شفیع آبادی(۱۳۸۵) در پژوهشی با عنوان ابعاد عشق ورزی بر اساس نظریه سه بعدی عشق در چهار گروه زوج های در مرحله نامزدی،عقد،ازدواج و دارای فرزند ‌به این نتیجه رسیدند که بین میزان عشق ورزی در مراحل مختلف زندگی زناشویی تفاوت معناداری وجود دارد. بعلاوه بین جنسیت آزمودنی ها و مراحل تحول زندگی زناشویی در عشق ورزی تعامل وجود دارد. همچنین مشاهده گردید بین میزان عشق ورزی زن و شوهر همبستگی معنادار وجود دارد.

اعتمادی(۱۳۸۴) ،در پژوهش با عنوان بررسی و مقایسه اثر بخش رویکرد روانی –آموزشی مبتنی بر شناختی-رفتاری و ارتباط درمانی بر صمیمیت زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر اصفهان ‌به این نتایج رسید که کاربرد تکنیک های مبتنی بر نظریه شناختی-رفتاری میزان صمیمیت زوجین را افزایش داد.کاربرد تکنیک های مبتنی بر نظریه شناختی –رفتاری باعث افزایش صمیمیت عاطفی و جنسی زوجین شده است. کاربرد تکنیک های مبتنی بر نظریه ارتباط درمانی باعث افزایش صمیمیت عاطفی،روان شناختی،عقلانی ،جنسی ،جسمانی،معنوی و اجتماعی- تفریحی زوجین شده است.بین میزان اثر بخشی رویکرد شناختی-رفتاری و ارتباط درمانی بر ابعاد روانشناختی،عقلانی و معنوی تفاوت معنادار وجود داشت.

عباسی(۱۳۸۴) در پژوهشی با عنوان بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی با رویکرد شناختی رفتاری بر میزان صمیمیت و سازگاری زناشویی ،‌به این نتیجه رسیدند که آموزش مهارت های ارتباطی بر هر یک از مؤلفه‌ های دو تست(صمیمیت ، رضایت ، همبستگی ، توافق ، ابراز علاقه و پای بندی به تعهدات )تاثیر مثبت داشته و به افزایش هریک از شاخص های مذکور منجر شده است .اما شاخص صداقت که آموزش مهارت های ارتباطی در میزان صداقت بین زن و شوهر تاثیر معنی داری نداشته است.در کل نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی با رویکرد شناختی –رفتاری در سازگاری و صمیمیت زناشویی تاثیر مثبت دارد.

صبحی(۱۳۸۱) در پژوهشی با عنوان مقایسه صمیمیت در ازدواج های سنتی و غیر سنتی از نظر خانم ها،به مقایسه صمیمیت در ازدواج های سنتی و غیر سنتی در دانشجویان مونث دانشگاه های دولتی شهر تهران پرداخته و تلاش گردید تا از این طریق ارتباط نوع ازدواج و صمیمیت بررسی شود. جامعه آماری مورد نظر دانشجویان مونث متاهل دانشگاه های دولتی شهر تهران بوده و حجم نمونه ۳۰۰ نفر را در بر می گرفت که از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند .در تحلیل آماری مشخص گردید که میزان صمیمیت در ازدواج سنتی بالاتر از ازدواج غیر سنتی است بعلاوه از طریق دگرسیون چند متغیری تعیین گردید که در زوجین با ازدواج سنتی همواره عمر ازدواج رابطه منفی معنی داری را با صمیمیت زناشویی نشان می‌دهد در حالی که در زوجین با ازدواج غیر سنتی سن با صمیمیت زناشویی رابطه منفی معنی داری را نشان می‌دهد.

عرفانی اکبری (۱۳۷۸) در پژوهشی با عنوان بررسی مشکلات مربوط به صمیمیت و ارتباط کلامی زوجین برآن ‌به این نتیجه رسیدند که ارتباط درمانی زوجین به تنهایی توانسته است مشکلات مربوط به صمیمیت ، توافق ، علاقه و محبت و میزان پایبندی به تعهدات زوجین را افزایش دهد . اما در میزان صادق بودن زوجین تاثیری نداشته است . در حالی که ارتباط درمانی بعلاوه ی جلسات مشاوره ای معمول کلینیک توانسته است همه شاخص های موفق را افزایش دهد .

تحقیقات انجام شده ‌در مورد صمیمیت در خارج از کشور

گرفیلد^[۷۸] (۲۰۱۰) در پژوهشی دریافت که گروه درمانی با مردان دارای مشکل در صمیمیت عاطفی با بهره گرفتن از یادگیری بیان مستقیم عواطف و حمایت از دریافت بازخورد ، توسعه مهارت های دوستی (اتصال ، ارتباط ، تعهد و همکاری ) منجر به صمیمیت عاطفی در روابط مردان شده است . سالومن و همکاران^[۷۹] (۲۰۰۸) در پژوهشی به منظور بررسی ارتباط بین استرس پس از سانحه^[۸۰] و روابط صمیمانه درسربازان سابق جنگ^[۸۱] ، بر روی ۲۱۹ نفر از شرکت کنندگان در دو گروه شامل ۱۲۵ اسیر سابق جنگ اسرائیل و ۹۴ جانباز جنگ ، ‌به این نتیجه رسیدند که پرخاشگری کلامی اثر غیر مستقیمی با صمیمیت زناشویی دارد ، اسرای سابق جنگی سطوح بالاتری از علائم استرس پس از سانحه و پرخاشگری کلامی پایین تری از خود افشایی را نشان می‌دهند و از صمیمیت اجتناب می‌کردند ، همچنین خود افشاگری و خشونت لفظی^[۸۲] به عنوان مکانیسم های خردی دربیماران مبتلا به استرس پس از سانحه و صمیمیت زناشویی بین آن ها مؤثر است .

الکساندرا و همکاران ^[۸۳](۲۰۰۸)در پیش‌بینی عوامل صمیمیت بین زوجین در مطالعه ای که بر روی ۱۰۲ جامعه انجام داده‌اند و اقدامات آن ها را در ایجاد روابط صمیمیانه مشاهده کردند ، ‌به این نتیجه رسیدند که خود افشایی و پاسخ همدلانه مهم ترین رفتار در ایجاد صمیمیت بین زوجین است اما شیوه ای که زوجین است اما شیوه ای که زوجین در نفوذ رفتار صمیمیانه به کار می‌برند در دو جنس متفاوت است(نقل از رضایی،۱۳۸۹).

هاک و همکاران^[۸۴] (۲۰۰۳) در پژوهشی ‌به این نتیجه رسیدند که زنان صمیمیت را به صورت عشق ، عاطفه و ابراز احساسات گرم نشان می‌دهند و مردان صمیمیت را بیشتر در مشارکت در فعالیت ها ، تماس بدنی ، صمیمیت در گذران وقت و رفتارهای جنسی می دانند (نقل از رضایی،۱۳۸۹).

امیلی ^[۸۵](۲۰۱۰) در پژوهشی در بررسی صمیمیت دریافتند که حمایت مثبت زن وشوهر از یکدیگر و گرمی عاطفی در صورتی که هیجانات منفی کمتری درتعاملاتشان نشان دهند باعث افزایش صمیمیت معنوی می شود.

مولینز^[۸۶] و همکاران (۲۰۰۱) ملی مطالعاتی نشان داده‌اند که احساسات و عقاید مذهبی بر سازگاری و صمیمیت زناشویی مؤثر است.